·  آیا هیچ به درون خویش پرداخته ای؟ آیا تاکنون معایب خودرا بر شمرده ای؟ زندگی حادثه ای است نیک وبد و حرمت آن آسمانی. پس از امروز از مرز وجود بگذر و تنها به خود تأمل کن. بیندیش و بنگر که چه ازتو سر زده که زاییده این همه بدبیاری است و چه کرده ای که روزگارت در ظلمت و تباهی فرورفته است. پس خطا را برگردن دیگران نینداز و از خود آغاز کن؛

·  تجربه تلخ را پند گیر و بی آن که به امید فرداهای بهتر باشی از همین امروز شروع کن که همانا امروز، فردای دیروز است؛

·  آیینه وجود خود را کشف کن و سپس از زیبایی خود، این هدیه الهی، که فقط و فقط متعلق به توست لذت ببر. حال که زیبایی خود را شناختی ازآن به خوبی محافظت کن. به هیچ کس اجازه نده تا زیبایی گرانبهایت را به قیمتی نا چیز از تو بخرد. تنها آن را در اختیار فردی قرار ده که شایستگی سهیم شدن در آن را دارد، قدر آن را می داند و با تو در محافظت از آن شریک می شود؛

·  هر روز جامه لبخند را برتن کن و تا شب در میان دیگران به آن بناز. جامه ای که گران ترین لباس ها را در حسرت می گذارد و هیچ ثروتی جز ایمان توان خرید آن را ندارد؛

·  شب ها با ریتم بردباری، ملودی امید و هارمونی عشق تا سحر برقص. سحر هنگام، آن دم که فرشتگان کنارت آیند، چشم هایت را ببند، آرزویی که در آن لحظه از عمق دل برآید، اجابتش حتمی است و دراین امر هرگز صرفه جو مباش؛

·  دیروز را چون خیالی پندار که گران بهاترین تجربه را به تو بخشیده و بس. امروز از خواب برخیز و با فراموشی کابوس دیشب با خردمندی گام بردار. تجربه یگانه معلمی است که نخست آزمون می کیرد وسپس تعلیم می دهد. پس او را گران بها دان و به جای افسوس، از آن به نحوی شایسته بیاموز.

·  جوهره هر حادثه، چه تلخ و چه شیرین، نیک است و تجربه همچنان گران بها. پس منش خویش را دگرگون ساز و با بینشی ناشی از سایه سرنوشت مسیر سبز را گونه ای گام بنه تا فرق میان راز و ظلمت را در شکوه شب دریابی؛

·  چه زیباست، آن دم که خداوند پاداش استقامت و صبر بنده ای را با حادثه ای عظیم و مقدس پاسخ می دهد! و همانا بردباری را رعایت نمودن، کلید دست یابی به آمال مطهر است و او هرگز مخلوقش را نومید نمی سازد. پس از همین لحظه، واژه " یأس " را از فرهنگ لغات ذهنی خود بزدای و به جای آن حس رنگین " صبر " را بنشان؛

·  مقاوم باش و به روشنایی بیندیش. تیرگی های زندگی گاه بیشتر جلوه می کنند و تصاویر تاریک در ذهن، شاید تو را از پای درآورد. بنابراین؛ سعی کن تا با افراد منفی نگر، بدبین و ناامید کمتر در ارتباط باشی و تا آنجا که می توانی پیرامون خود را مملو از نشاط و لطافت کنی. در عطوفت آفتاب، صدای باران را لمس کن تا زندگی تو رنگارنگ شود؛

·  ابتدا مفهوم عشق را برای خود تعریف کن. معیارهای حقیقی خود را درمورد عشق مشخص کن و اطمینان داشته باش تا قبل از این که تمامی معیارهایت برآورده نشده، به کسی دل نمی بندی. درغیر این صورت در درازمدت حتماً شکست می خوری؛

·  اگر کسی را آزرده ای، از او دلجویی کن وپشیمانی خود را ابراز کن یا از این به بعد رفتار خودت را عوض کن. تو در برابر رفتار خود مسئولی.