انسان تنها موجودی است که همیشه در چراگاه سوءِتفاهم قدم می زند وگاهی به تجزیه تحلیل و رابطه ی آشغال ها و خویشاوندی کرم ها و کفتارها با رفتار خود می پردازد. این انسان موجودی است که به هزار اما و اگر دلبسته است؛ سوءِتفاهم در گفتار، دیدار و کردار. سوءِتفاهم یعنی ایجاد مرداب ها یا گره های کور در روابط انسانی، یعنی از کوک خارج شدن ارکستراسیون زندگی. سوءِتفاهم یعنی من، تورا نمی فهمم؛ تو، مرا نمی فهمی؛ ما، همدیگر را نمی فهمیم. من، تورا محکوم می کنم؛ تو، مرا محکوم می کنی و، همه همدیگر را محکوم می کنیم.

« ما باید از دخالت در شکل و اندازه ی اندیشه ساران دست برداریم. »