بگذار خالصانه قبول کنیم کوچکیم تا بتوانیم بزرگ شویم، عوض شویم، رشد کنیم و دیگری شویم. بزرگ جایی برای تغییر کردن ندارد.

وقتی مظروف درست به اندازه ظرف بشود، دیگر چگونه تغییری در مظروف ممکن می شود جز ریختن بر زمین و تلف شدن؟

برگرفته از کتاب

" یک عاشقانه آرام "

** نادر ابراهیمی **