عشق با شناسنامه بی ارتباط نیست و گذر فصلها و عبور سالها برآن اثر می گذارد، اما دوست داشتن در ورای سن و زمان و مزاج زندگی می کند وبر آشیانه بلندش روز وروزگار را دستی نیست ...
عشق، تملک معشوق است و دوست داشتن، تشنگی محوشدن در دوست ...
عشق، مأمور تن است و دوست داشتن، پیغمبر روح ...
عشق، غذاخوردن یک حریص گرسنه است و دوست داشتن، « همزبانی درسرزمین بیگانه یافتن » است ...
نیروانا، آتش عشق درخدا!! چه کسی به این پی برده است؟! آتش عشق در روح خدا، آتشی که همه هستی تجلی آن است؛ آتش گرم نیست، داغ نیست، چرا؟! نیازمندی در آن نیست، تلاطم در آن نیست، نااستواری، شک، تزلزل، تردید، نوسان، وسواس، اضطراب ... نگرانی درآن نیست؛ اما آتش است، آتشین تر ازهر آتشی، آتشین تر از همه آتشها، آتشی که پرتو یک زبانه اش آفرینش است، سایه اش آسمان است، جلوه اش کائنات است؛ گرده خاکستر نازک و اندکش کهکشانهاست ...